Vandaag zijn we naar Kebene geweest... eerst zijn we met de matatu naar de afgesproken plek gegaan... 300 shilling ( 30 euro cent) na een kwartiertje kwam Milly de vrouw van Pasci ons ophalen. We herkenden elkaar gelijk :) we zijn toen weer in een matatu gestapt om vervolgens 300 meter verderop uit te stappen om naar haar huis te gaan, we werden verwelkomd door 3 snoepjes een vriendin en de moeder van Milly, we hebben Milly de kadootjes gegeven en gues what Hanneke, ze vond het jurkje voor Kayla prachtig!! Kayla hebben we niet gezien ze lag in een andere kamer heerlijk te slapen, maar dat zal morgen vast goed komen!!! Na een tijdje kwam Mohammed de allrounder van Kebene met een aantal kinderen ook bij Milly, de kleine Somba kroop bijna gelijk op schoot en heeft mij 3 uur lang niet meer los gelaten, we kregen (baruch en ik) een bord Keniaans eten, wat lekker was, Somba en Barak hebben het grootste gedeelte opgegeten! Wat een lieve mannetjes!!!

We zijn na een uurtje met het busje richting Kebene gereden dwars door de Bush, veel kleine hutjes en winkeltjes, mensen proberen op allerlei manieren wat te verdienen! Kebene is geweldig mooi, daar mogen jullie Pasci en Arianne heel trots op zijn!!
We hebben een rondleiding gekregen van Mohammed, het was grandioos, maar wat hadden we het warm......... De voetbal shirtjes zijn al uitgedeeld en de voetballen, stralende snuitjes!!

Nog even over onze ontmoeting met 3 kleine kindertjes op het strand.... ze stonden daar... wij zijn naar hun toe gelopen, ik tekende een hartje in het zand .. ze deden het gelijk na.... we vroegen.. kennen jullie de Heere Jezus? De grote jongen van 9 zei, die woont in mijn hart... we keken naar de kindertjes, Baruch zei, mama zullen we wat op de kamer voor hun gaan halen... we zeiden wachten jullie? we komen zo terug, en na een kwartiertje stonden ze er nog.. ze zwaaiden al van ver ...we hadden wat kleurtjes tandenborstel kleurplaten en.... de lollies, wat een gelukkige smoeltjes.... ook gaven we ze een 150 shilling ongeveer 1.50, de grote jongen stak het gelijk in zijn totaal versleten shirtje... hij vertelde dat ze niet naar school gaan, hun papa leeft niet meer..... hij was zo zorgzaam voor zijn kleine zusje, echt ongelofelijk, wie van ons zou z'n kinderen het strand op sturen met een broertje van 6 en een zusje van 2, we hebben haar oogjes schoongemaakt met water, ze zaten onder het zand, we hebben afgesproken voor maandag en dat we dan zorgen voor een tasje rijst en melk... we kregen een hand, zelfs het kleine mopje sloeg op mijn hand..... ja dan schieten woorden te kort, we hebben gezwaaid tot ze uit het zicht de bush in liepen.... hun grotere broer van 12 stond te wachten hij was eerder weggestuurd door de bewaking ..... zullen ze vanavond nog wat te eten krijgen?? Gedenken jullie hen in jullie gebeden?
Welterusten voor nu!