Gisteren was een enerverende dag. We zijn, voordat we Pasci op het vliegveld gezet hebben, eerst Mombasa City ingegaan. (Vidzo en Juma bleven in de bus om op de spullen te passen) om wat doeken/sjaals te kopen voor de verkoop in Nederland. Enorm veel mensen, auto's, matatu's, tuk-tuks... Handel... Ik ben echt wel op wat plekken geweest maar dit sloeg alles!

We hebben prachtige kiko's ingekocht, daarna doorgereden naar het vliegveld, in de hal heeft Vidzo met ons gebeden (staande in kringetje) ook deze ervaring was nieuw voor mij! Maar wat puur en goed!

We zijn doorgereden nu richting Malindi om de jongens daar te brengen.Wat kan Arianne super rijden door de enorme drukte! We verlieten de drukte van de stad en... O, wat prachtig, we reden langs velden vol Aloë Vera... Prachtige bomen, rode aarde, kleine dorpjes met hier en daar wat hutjes... groepjes kinderen, mensen het was zo mooi!

Na 3 uur kwamen we in het dorpje van Malindi aan. We zijn eerst naar een bekende van de jongens gereden, Lois, en zijn in haar huisje uitgenodigd. Toen we goed en wel zaten, kwamen Juma's tranen.... Arianne vroeg hoe het gegaan was... De baby in de buik van zijn zus was 8 maanden! We zijn na een poosje THE village ingelopen en kwamen eerst bij een Oom van Juma. De mannen zaten onder een grote boom met elkaar... Bij het zien van zijn familie was het ook zo moeilijk voor hem! We hebben handen gedrukt en zijn doorgelopen naar de vrouwen... ook hier zag je veel verdriet...

Je moet je voorstellen een groepje vrouwen bij elkaar zittend op matten... Onder een dakje van riet... Toen naar groepje nichten... En tenslotte naar nog 2 zussen van Juma. Beiden hun baby's aan het voeden! We hebben Juma daar achtergelaten en zijn teruggegaan naar de oudere vrouwen, daar hebben we een poosje gezeten, de vrouwen spreken geen Engels, Lois spreekt goed Engels zij kon wat vertalen. Daarna afscheid genomen van Juma en Vidzo, wat kon je hier ook goed de band tussen mama Arianne en de jongens zien!

We zijn teruggegaan naar het eerste huisje terwijl de schemering al viel... Lois stelde voor om thee voor ons te zetten... De petroleumlamp ging aan, het vuur werd buiten opgestookt, de pan met water er op... Ondertussen zat haar neefjeDennis zichzelf buiten in de tobbe te wassen... Na eenhalf uur kregen we thee met brood waar een zoetigheid opgesmeerd was, inmiddels was het buiten aardedonker... Geen hand voor ogen... We zijn vertrokken na een hartelijk afscheid... En door de Bush richting verharde weg de weg naar Mombasa... De kleuren de geuren de indrukken... Ze zijn nooit weer te geven, ze zitten in mijn hart!
En God... Hij weet er van!